projekt plakatu Mariusz GRZEGORZEK, zdjęcia Greg Noo-Wak
reżyseria i scenografia, opracowanie tekstu
Agata DUDA-GRACZ
przekład Konstanty A. JELEŃSKI
muzyka Jakub OSTASZEWSKI
reżyseria światła Piotr PAWLIK
ruch sceniczny Kamila JANKOWSKA, Witold JUREWICZ
asystent scenografa Ryszard WARCHOLIŃSKI
inspicjent, sufler Ewa NOWAK
O B S A D A
Irma Milena LISIECKA
Carmen Mariusz WITKOWSKI
Klacz Matylda PASZCZENKO
Pokutnica Anna SARNA / Iwona DRÓŻDŻ-RYBIŃSKA
Złodziejka Izabela NOSZCZYK
Generał Marek KAŁUŻYŃSKI
Sędzia Michał STASZCZAK
Biskup Mariusz OSTROWSKI
Naczelnik policji Robert LATUSEK
Żebrak - poseł Ksawery SZLENKIER
Kat - Artur Radosław OSYPIUK
Jean Genet (1910-1986) wciąż elektryzuje widzów i czytelników na świecie. Francuski pisarz o skomplikowanym, pełnym konfliktów z prawem życiorysie, dramaturg, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli awangardy teatralnej XX wieku. Uważa się go za burzyciela i moralistę zarazem. Premiery takich sztuk jak Balkon czy Parawany doprowadziły do burzliwych skandali. Porównywano go do Villona, Beaudlaire'a i de Sade'a, a nawet przyznawano mu pierwszeństwo wśród nich.
Jego sztuki rozgrywają się jak gdyby w świecie masek, luster, przebierania się, zamiany i kradzieży osobowości, błazenady traktowanej jako tajemnica istnienia. Taki świat wyrasta z filozofii autora, dającej się sprowadzić do podstawowej myśli, że ludzie są niezdolni być samymi sobą, istnieją tylko jako fałszywe wyobrażenia, jakie mają jedni o drugich.
Balkon, podobnie jak inne sztuki Geneta jest ostrą satyrą obyczajową, wymierzoną przeciw społeczeństwu mieszczańskiemu. Tutaj przebierańcy wychodzą z alkowy, zaczynają żyć nowym życiem. Królowa, Generał, Biskup, Sędzia, wszyscy są nieprawdziwi, ale to nie przeszkadza im stać się w zniszczonym rewolucją państwie realnymi odtwórcami przybranych ról. Tak z gości burdelu, w którym pozwalano im przebierać się w ubrania dostojników, pełnić ich funkcje, na które nie zasługiwali, stają się godnymi szacunku obywatelami, Sędziami, Królowymi, Generałami. Nowi liderzy porewolucyjnego państwa, wywodzą się z Wielkiego Balkonu, burdelu iluzji i niespełnionych marzeń. Burdel gwarantuje im satysfakcję i chwilowe spełnienie marzeń; gra nabiera tempa, kiedy sen staje się rzeczywistością. Iluzja i gra zawładną zniszczonym światem, ludzie zadowolą się nieprawdą byle nie musieli po raz kolejny doświadczyć zła. Ucieczka od odpowiedzialności za rzeczywistość i brak konsekwencji doprowadza do globalnego koszmaru egzystencji według reguł obłudnej gry.
premiera na SCENIE KAMERALNEJ 16 lutego 2008 r.
czas trwania spektaklu: 105 minut (bez przerwy)
ZŁOTA MASKA dla Mariusza Witkowskiego za najlepszą rolę męską w sezonie artystycznym 2007/2008
...Wielkość łódzkiej inscenizacji polega jednak na tym, że autorka nie mnoży scenicznych efektów, ale kontrapunktuje je groteską i mocno wisielczym humorem. A kiedy trzeba, choć to zaskakujące, odkrywa czysto ludzki, wręcz intymny wymiar bohaterów "Balkonu". .. Zespołowe aktorstwo jest zresztą kluczem do sukcesu całej inscenizacji...
Jacek Wakar, Dziennik, Gazeta Prawna
...Łódzki „Balkon” Agaty Dudy-Gracz intryguje od początku do samego końca. (...) To chyba najdojrzalszy spektakl Agaty Dudy-Gracz. Znów - jak to u niej - bardzo wyrafinowany plastycznie i jednocześnie bardzo oszczędny. (...) Duda-Gracz osiągnęła idealną równowagę pomiędzy treścią i formą...
Tomasz Mościcki, Dziennik Polska
..."Balkon" wyreżyserowany przez Agatę Dudę-Gracz w łódzkim Teatrze Jaracza uwodzi widza plastyką, świetnym aktorstwem i przemyślaną koncepcją...
Elżbieta Błaszkiewicz, Przegląd
...Zespół gra jak uskrzydlony, dając prawdziwą zbiorową kreację. Sukces...
Marta Byczkowska, Miesięcznik TEATR