autor plakatu: Aleksander Walijewski, zdjęcia Andrzej Wencel
adaptacja i reżyseria Anna GRYSZKÓWNA
scenografia i kostiumy Martyna KANDER
muzyka Michał LAMŻA
projekcje wideo Jagoda CHALCIŃSKA
analiza psychologiczna postaci i relacji Anna SZULC-RUDZIŃSKA
reżyseria światła Karolina GĘBSKA
inspicjentka, suflerka Ewa WIELGOSIŃSKA
Staż asystencki Kamila WYSOCKA, Mikołaj DOMINIK
O B S A D A
Zosia Iwona DRÓŻDŻ
Jola Urszula GRYCZEWSKA
Julcia Iwona KARLICKA
Kazia Anna SARNA
Tunia Elżbieta ZAJKO
Jurek Karol PUCIATY
Wiktor Michał STASZCZAK
Wiktor Ruben wraca do Wilka, gdzie przed piętnastu laty pracował jako korepetytor jednej z sześciu sióstr. Podróż do miejsca, w którym spędził młodość okazuje się dla niego przede wszystkim podróżą w głąb własnej świadomości. Niczym rapsod ku pamięci dawno minionych dni przynosi refleksję o nieuchronnym przemijaniu, niemożności wskrzeszenia wspomnień i odnalezienia utraconego czasu. Rozliczenie z wyobrażeniami przeszłości uświadamia bohaterom jak ogromny zrodził się dystans między ich obecnym życiem a marzeniami i aspiracjami sprzed lat. Czas przelał im się jak woda między palcami i już niczego nie mogą w pełni posiąść ani odzyskać. Z delikatnej materii prozy Iwaszkiewicza wyłania się zmysłowa opowieść o miłości, pamięci, tęsknocie, niespełnieniu i zmaganiu z upływającym czasem.
Premiera na DUŻEJ SCENIE 2 października 2021 r.
Czas trwania spektaklu: 90 min.
Licencja na wystawienie utworu została wydana przez AGENCJĘ KAIROS Beata Stasińska
„Spektaklowi nie sposób odmówić wdzięku. Ujmujący wydaje się w nim także melancholiczny stosunek do przeszłości, do świata, który zwykliśmy idealizować, a który z każdym dniem coraz to bardziej się od nas oddala.”
Patryk Kencki – e-teatr.pl
https://e-teatr.pl/muszla-rubena-20942
„W Teatrze im. S. Jaracza rozbrzmiała chwytająca za serce pieśń o pamięci, w której każdy wysłyszy swoje tony. Bo z ilomaż to pannami i kawalerami w swoim życiu się rozminęliśmy, by im bliżej końca, tym częściej myśleć, jak by to było, gdybyśmy potrafili się zatrzymać. Z tak przepełnionym wrażliwością przedstawieniem możemy sobie nad tym cichutko i oczyszczająco popłakać. Ach!”
Dariusz Pawłowski - Dziennik Łódzki
https://e-teatr.pl/panny-z-wilka-rapsod-tanczace-ze-wspomnieniami-17459
„Nowy spektakl Teatru Jaracza jest rozkosznie vintage. Nie w znaczeniu pejoratywnym - że anachroniczny albo babcino-kiczowaty. Przeciwnie, wysmakowany wizualnie i przytulny, skonstruowany z szacunkiem do przedmiotów: zwisających z sufitu wysuszonych bukietów, plecionych koszy i słoików do wekowania z gumką, kandelabrów, tapicerowanych mebli i lamp z abażurami.”
Izabella Adamczewska - Gazeta Wyborcza
https://e-teatr.pl/w-poszukiwaniu-utraconego-16981