projekt plakatu Mariusz GRZEGORZEK, zdjęcia Krzysztof Bieliński
trailer >> 
reżyseria Grzegorz WIŚNIEWSKI
przekład Grzegorz MATYSIK
scenografia, światło Mirek KACZMAREK
współpraca dramaturgiczna Jakub ROSZKOWSKI
inspicjent, asystent reżysera Marta BARASZKIEWICZ
W Y S T Ę P U J Ą
Urszula GRYCZEWSKA
Milena LISIECKA
Barbara MARSZAŁEK
Agnieszka SKRZYPCZAK
Zofia UZELAC
Marek NĘDZA
Bronisław WROCŁAWSKI
Tłum wrzał. Słowo „skandal!” odmieniano przez wszystkie przypadki, przeciągłe gwizdy przerywano oskarżeniami o obrazę narodu, kalanie gniazda i marnowanie pieniędzy podatników. Przez policyjny kordon przeciskali się fotoreporterzy i operatorzy kamer kilkunastu różnych telewizji. Protestujący cytowali oburzonych polityków i biskupów, domagając się dymisji dyrektora teatru. Kontrmanifestanci natomiast relacjonowali ze zgorszeniem groźby, jakie wysyłano do realizatorów spektaklu, skandowali „precz z cenzurą” i przestrzegali się wzajemnie przed planowanym ponoć wybuchem ładunku krowiego łajna.
Premierowy wieczór 4 listopada 1988 roku przeszedł do historii jako Der Heldenplatz-Skandal. W wiedeńskim Burgtheater wystawiano prapremierę „Placu Bohaterów” Thomasa Bernharda.
Nad ostatnim dramatem kontrowersyjnego austriackiego pisarza pracuje właśnie Grzegorz Wiśniewski. Po świetnie przyjętym i wciąż granym na deskach Teatru Jaracza „Przed odejściem w stan spoczynku” reżyser sięga po „Plac Bohaterów”.
O tym dlaczego „Plac Bohaterów” tak wstrząsnął austriackim społeczeństwem napisano już wiele. Na jakie odczytanie zdecyduje się Grzegorz Wiśniewski? Co w historii rodziny Schusterów okaże się dla realizatorów najważniejsze?
Dowiecie się wkrótce. Premiera „Placu Bohaterów” już 17 grudnia na Dużej Scenie Teatru Jaracza.
Czas trwania spektaklu: 100 min.
prawa autorskie do sztuki reprezentuje Suhrkamp Verlag Ag a w Polsce Agencja Dramatu i Teatru ADiT w Warszawie.
Patronat honorowy
Patronat medialny
„Wygląd każdej z postaci różni się diametralnie, tak samo jak ich charaktery. Wszyscy stanowią mieszankę, gotową w każdej chwili wybuchnąć. Różnorodność postaci sprawia też, że każdy z aktorów może odznaczyć się na tle innych. Zespół Jaracza bez wyjątku wykorzystuje tę możliwość, serwując widzom wyśmienity aktorski popis.”
Natalia Chuszcz, Teatralia
„Łódzki Plac Bohaterów w dość oszczędnej scenografii Mirka Kaczmarka siłę czerpie z wirtuozerii wypowiadanych monologów i dialogów. (…)Na Bernharda Wiśniewskiego pójść warto.”
Piotr Krzyżanowski Austriart
„ (…) pozornie minimalistyczna scenografia daje ogromne możliwości aktorom, którzy oddają się swoim postaciom bez reszty. Cała uwaga skupia się na fenomenalnej grze zarówno głównych bohaterów, jak i drugoplanowych.(…) Reżyser Grzegorz Wiśniewski doskonale zwraca uwagę publiczności na to, co działo się kiedyś i na to, jak może być za niedługi czas u nas. Po obejrzeniu spektaklu nie dostajemy odpowiedzi – wychodzimy z sali z głową pełną pytań i sercem pełnym obaw o nadchodzące jutro.”
Karolina Filarczyk, Teatrdlawas.pl
„Przed tym (…) spektaklem nie ma ucieczki. Wraca, męczy, kłuje- jak sopel nagle przyłożony gdzieś z tyłu głowy.”
Przemysław Skrzydelski, W sieci
„Plac Bohaterów Thomasa Bernharda w przejmującej realizacji Grzegorza Wiśniewskiego to sztuka będąca ponurym uogólnieniem i metaforą tego, w co człowieka wpisują jego własne leki i historia. To pełen grozy przyczynek do konfrontacji z rzeczywistością. Jest po bernhardowsku dotkliwie, aktorsko ciekawie.”
Renata Sas, Express Ilustrowany
„Czytana przez pryzmat aktualnej sytuacji politycznej, sztuka Bernharda przestrzega Europę przed widmami przeszłości. Spektakl jest poważnym oskarżeniem rzuconym Europie. (…)”Teatr ze śmiercią nie udaje się nigdy” – mówi w „Placu Bohaterów” Robert Schuster. Wiśniewskiemu się udał.”
Izabella Adamczewska, Gazeta Wyborcza
„Grzegorz Wiśniewski bardzo skrupulatnie czyta Bernharda, dzięki czemu efekt tej lektury jest więcej niż udany. Wielka w tym zasługa także aktorów- zwłaszcza Barbary Marszałek i Bronisława Wrocławskiego. (…) To wielka sztuka mówić „Bernhardem”- Marszałek i Wrocławskiemu ta sztuka naprawdę się udaje. Warto więc posłuchać tego koncertu skarg, lamentów i oskarżeń. Tym bardziej, że u Bernharda nawet obelga brzmi pięknie.”
Monika Wąsik, Teatralny.pl
„Dramat (…)Bernharda, jest niezwykle pojemny znaczeniowo, w „Jaraczu” jeszcze wzmocniony sztuką aktorską, jej niuansami w przekazywaniu stanów emocji, nastrojów, ale też opisie tego, co znajduje się na równi pochyłej. (…) Spektakl to popis wspaniałej, klarownej reżyserii, ale też ról aktorskich: Bronisława Wrocławskiego, Barbary Marszałek i Urszuli Gryczewskiej. Każda z nich łączy przesłanie z psychologią w sposób niezwykle przekonujący, pokazuje wewnętrzną dynamikę postaci. Panie Dyrektorze Zawodziński, witamy Pana z powrotem z radością…” Małgorzata Karbowiak, e-kalejdoskop
„(…)Wspaniała rola Barbary Marszałek (…) fantastyczna Urszula Gryczewska, (…) świetny Marek Nedza! (…) Grzegorzowi Wiśniewskiemu należy się uznanie(…).”
Rafał Turowski, Radio Chilli Zet