reżyseria Radek STĘPIEŃ
dramaturgia i scenografia Konrad HETEL
kostiumy Aleksandra HARASIMOWICZ
muzyka Michał GÓRCZYŃSKI
wokalizy Barbara SONGIN
reżyseria światła Aleksandr PROWALIŃSKI
ruch sceniczny Kinga BOBKOWSKA
asystentka reżysera Natalia KLEPACKA
projekcje wideo Natan BERKOWICZ
inspicjentka, suflerka Marta BARASZKIEWICZ
O B S A D A
Baronowa/Tatiana Monika BADOWSKA
Hilda Fajtcacy Iwona KARLICKA
Krystyna Natalia KLEPACKA
Babcia Julia Izabela NOSZCZYK
Baltazar De Campos de Baleastadar Mikołaj CHROBOCZEK
Sakalyi Mateusz CZWARTOSZ
Istvan Paweł PACZESNY
Ambasador/Lokaj/Król Ryszard III Mariusz SIUDZIŃSKI
Rio Bamba Mariusz SŁUPIŃSKI
Niewykluczone, że to właśnie w przedsionku piekła młody kompozytor Istvan stworzy muzyczne arcydzieło, zawierając pakt z Belzebubem. Czego będzie musiał się wyrzec, aby napisać swoje opus magnum? Komiczno-dramatyczny świat groteski i oniryzmu, do którego zaprasza nas Witkacy, oparty jest na znanym motywie faustycznego paktu z diabłem. Będziemy poszukiwać odpowiedzi na pytania o rolę sztuki i wywyższającego się ponad społeczeństwo artysty w świecie zmierzającym ku upadkowi.
Postać Istvana wzorowana jest na Karolu Szymanowskim, obok Fryderyka Chopina uważanym za jednego z najwybitniejszych polskich kompozytorów, z którym Witkacy utrzymywał przyjacielskie relacje i do którego nawiązywał w kilku swoich utworach. W Mordowarze – krainie wykreowanej przez autora w „Sonacie Belzebuba” – traumy i kompleksy bohatera przybierają postaci zjaw i duchów, a na pograniczu jawy i snu możemy dostrzec szansę na ocalenie ludzkiej indywidualności.
Reżyserii podjął się nie stroniący od ambitnych, artystycznych zadań Radek Stępień, jeden z najbardziej obiecujących twórców młodego pokolenia. Znany już łódzkiej publiczności ze spektaklu „Kto zabił Kaspara Hausera”, którego prapremiera polska odbyła się w Teatrze Jaracza w Łodzi.
Premiera na Dużej Scenie Teatru 17 września 2022 r.
Czas trwania: 110 minut.
- spektakl z efektami pirotechnicznymi - strzały z broni palnej
WYRÓŻNIENIE AKTORSKIE dla Mikołaja Chroboczka w VIII Konkursie na inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka Żywa”
„Jeśli jesteście gotowi na pięknie pokazaną (scen. Konrad Hetel) i z talentem zagraną opowieść o sensie sztuki, roli artysty i o diabłach, którym niekiedy - z rozmaitych powodów - się sprzedajemy, to łódzka Sonata taką refleksję w satysfakcjonujący sposób dostarcza.”
Rafał Turowski - www.rafalturow.ski/teatr
„Mocną stroną tego spektaklu pozostaje scenografia i umiejętnie dobrane współczesne kostiumy. Zwraca uwagę postawny Baltazar ubrany w długie damskie futro z norek. Znakomicie prezentuje się także brazylijski plantator w białym, eleganckim garniturze. Wysoko rozcięta suknia Hildy Fajtcacy uwypukla charakter granej przez nią femme fatale.”
Katarzyna Wojtysiak-Wawrzyniak – teatrologia.info
„Tekst to sto procent Witkacego w Witkacym - jest tu i demoniczna kobieta, są "piekła nienasyceń" i bziki, a także absurdalne nazwiska (Hilda Fajtcacy, Rio Bamba). Reliktowy, nieco zwietrzały powiew młodopolszczyzny (Artysta! Sztuka! Tarot i chiromancja!) umila inteligentny dowcip i świadome balansowanie na granicy kiczu.”
Izabella Adamczewska - Gazeta Wyborcza – Łódź