projekt plakatu Jakub WOYNAROWSKI, zdjęcia Magda Hueckel 
reżyseria
Lena FRANKIEWICZ
przekład Olga i Aleksander WATOWIE
dramaturgia Małgorzata Maciejewska
scenografia i kostiumy Michał Korchowiec
muzyka Kamil Pater
choreografia Iza Chlewińska
asystent reżysera / inspicjent / sufler Ewa Wielgosińska
kierownik techniczny Ryszard Warcholiński
operator światła Łukasz Schwiperich
operator dźwięku Kamil Kopaczel
O B S A D A
Wassa Borisowna Żeleznowa
Gabriela MUSKAŁA
Sergiusz Piotrowicz Żeleznow
Andrzej WICHROWSKI
Prochor Borisowicz Chrapow
Michał STASZCZAK
Natalia Agnieszka SKRZYPCZAK / Dorota FURMANIUK
Ludmiła Katarzyna CYNKE
Raszel Magdalena JAWORSKA
Anna Onoszenko Matylda PASZCZENKO
Liza Iza CHLEWIŃSKA
Piatiorkin Marcin WŁODARSKI
Spektakl to nieustanny pean, jaki panujący porządek wygłasza na swoją cześć, jego chełpliwy monolog. Guy Debord SPOŁECZEŃSTWO SPEKTAKLU
WASSA ŻELEZNOWA w reżyserii Leny Frankiewicz to opowieść o stanie granicznym społeczeństwa, w jakim żyjemy, na przykładzie podstawowej komórki społecznej - rodziny. To historia o tym, do czego doprowadził drapieżny kapitalizm, który skolonizował nasze relacje społeczne i rodzinne. Zmienił język miłości na język ekonomii. Rodzina, która mogła stanąć w opozycji do panującego systemu już nie działa. Nie spełnia swojej funkcji skazana na egzystencję w ramach przemocowych rozwiązań rodem ze świata rekinów finansjery. A przecież rodzina kiedyś nie była strefą gwarantowanego zwrotu i zysku, nie rządziła się równowagą opłacalności. Wobec utraty możliwości komunikowania się doszliśmy do momentu, w którym relacje społeczne sprowadzają się do relacji pozoru, spektaklu. Wszystko, co dawniej przeżywano bezpośrednio, oddaliło się, przybierając postać przedstawienia.
Małgorzata Maciejewska, dramaturg
premiera 09.04.2016 / Scena Kameralna /
czas trwania spektaklu: 110 min
„Wassą Żeleznową” z łódzkiego Jaracza Lena Frankiewicz zdaje egzamin z reżyserskiej dojrzałości.
Zespół Jaracza (…)to jeden z kilku najlepszych w Polsce.
„Wassa Żeleznowa” to bardzo mocny punkt tego sezonu.
Przemysław Skrzydelski „W sieci”
Łódzki Teatr Jaracza znów udowodnił, że ma jeden z najlepszych zespołów w kraju.
Lena Frankiewicz znów pokazuje, że jest w naszym teatrze kimś wyrazistym i nie interesuje jej chodzenie na skróty. Opowiedzieć o naszej rzeczywistości tekstem Gorkiego i zrobić to właśnie tak- top było ryzyko. Opłaciło się. Powstało przedstawienie, o którym warto rozmawiać.
Jacek Wakar „Dziennik Gazeta Prawna”
Spektakl Leny Frankiewicz jest kompromisem pomiędzy "Jaraczem", do którego łódzka publiczność przywykła (teatr "klasyczny" i nastawiony na dobrą grę autorską), a eksperymentami nowego dyrektora artystycznego, Sebastiana Majewskiego.
(…)Reżyserka dała aktorom możliwość zaprezentowania warsztatu. Nie ma złej roli, ale wyróżniają się niezawodni Gabriela Muskała i Andrzej Wichrowski, Michał Staszczak (nieźle śpiewa!) i Katarzyna Cynke.
Izabella Adamczewska „Gazeta Łódzka”