projekt plakatu Aleksander WALIJEWSKI, zdjęcia Bartek Warzecha
Przekład Krystyna KRAUZE
Opieka reżyserska Marcin HYCNAR
Opieka scenograficzna Katarzyna ZBŁOWSKA
Opracowanie muzyczne Mateusz DĘBSKI
Opracowanie efektów dźwiękowych Waldemar OSIECKI
Reżyseria światła Olaf MAKIEWICZ
Inspicjentka Ewa WIELGOSIŃSKA
O B S A D A
Mecenas Emil Blaha, Müller Mariusz WITKOWSKI
Żona Blahy Urszula GRYCZEWSKA
Listonosz, Policjant, Pierwszy generał
Mariusz SIUDZIŃSKI
Lekarz, Cywil, Drugi generał Robert LATUSEK
Scena Inicjatyw Aktorskich ProScenium, po znakomicie przyjętych „Mrocznych perwersjach codzienności” w reż. Rafała Sabary, sięga po pełną dowcipu i wartkich dialogów tragikomedię Pavla Kohouta. Podszyta kafkowskim absurdem sztuka urzeka prawdziwie czeskim humorem oraz niezwykłą aktualnością, co czyni ją zarówno śmieszną, jak i przerażającą. W tej groteskowej, bardzo przystępnej formie zawiera się opowieść o determinizmie jednostki i mechanizmach manipulowania właściwym systemom totalitarnym. Głównym bohaterem jest „układ”, w wyniku którego mecenas Blaha otrzymuje w środku nocy wezwanie do wojska, zaś jego mieszkanie zamienia się w plac boju...
Premiera na MAŁEJ SCENIE 18 marca 2021 r.
czas trwania spektaklu: 60 minut
W spektaklu wykorzystywane są efekty pirotechniczne, głośne efekty dźwiękowe oraz światło stroboskopowe
Prawa autorskie do sztuki reprezentuje JUSSENHOVEN & FISCHER Theaterverlag, a w Polsce Agencja Dramatu i Teatru ADIT
Techniki manipulacyjne stosuje każda władza. Rozmowa z Marcinem Hycnarem - (czytaj więcej >>>)
Tekst Kohouta jest śmieszno-smutny i daje aktorom wiele możliwości interpretacyjnych. Zwarta literacka forma, nieliczna, ale dobrze dobrana obsada i scenografia, która w finale dosłownie rozpada się na naszych oczach (takiej „akcji” na scenie nie widziałam dawno i pewnie długo jeszcze nie zobaczę), to kolejne atuty tego przedstawienia. Jesteśmy zanurzeni przez godzinę w totalnie absurdalnej sytuacji.
Magda Kuydowicz w Teatrze dla Wszystkich
https://e-teatr.pl/radosc-smutku-10227
Reżyserowi, w pewien sposób udało się wyjść poza konwencję dobrze skrojonej sztuki o mechanizmach władzy i bezsilności poddanej im jednostki. Przyczyniła się do tego bez wątpienia gra aktorska balansująca między realizmem a groteską. To dzięki tej grze spektakl został dobrze zrytmizowany i nie nużył.
Katarzyna Wojtysiak-Wawrzyniak w portalu Teatrologia.info
https://e-teatr.pl/urbicide-albo-klucz-w-glowie-10492
Świetny Mariusz Witkowski w roli Blahy i fantastyczna robota działu technicznego teatru, proszę jednak osobiście przekonać się – dlaczego, niechaj widza nie zwiedzie grzeczna i nieskomplikowana z pozoru scenografia mieszczańskiej sypialni państwa Blahów...
Rafał Turowski w www.rafalturow.ski
https://www.rafalturow.ski/teatr/teatr-jaracza-w-%C5%82odzi
Estetyczna reżyseria narzuca przedstawieniu płynność i intensywność, a aktorom pozwala na swobodę i mnogość interpretacji.
Dariusz Pawłowski w https://plus.dzienniklodzki.pl/
https://plus.dzienniklodzki.pl/premiera-jednoaktowki-pavla-kohouta-w-teatrze-im-s-jaracza-w-lodzi-teatr-poszedl-na-wojne-recenzja/ar/c13-15515441
Spektakl jest mieszanką wybuchową dobrej gry aktorskiej i efektów specjalnych. Wyraźnie zarysowane postacie stworzone przez Mariusza Siudzińskiego i Roberta Latuska, zdecydowanie dodają charakteru tragikomedii i napędzają akcję dramatu. Mariusz Witkowski i Urszula Gryczewska umiejętnie i przekonująco oddają cały wachlarz emocji, który prowadzi odbiorcę przez okopy wojny na trzecim piętrze
Anna Grzelak
Dziennik Teatralny Łódź
http://www.dziennikteatralny.pl/artykuly/wojna-wymaga-ofiar.html